“คลังคำที่ได้จากการอ่านออกเสียงให้ลูกฟังมีมากกว่าคลังคำที่ได้จากการพูดคุยหรือเล่านิทาน ดังนั้นเราจึงควรอ่านออกเสียงให้ลูกฟังนานที่สุดเท่าที่จะนานได้”
ความเชื่อที่ว่าเมื่อลูกอ่านหนังสือเองเป็นแล้ว เราควรปล่อยให้เขาได้อ่านเองทั้งหมดจึงไม่เป็นความจริง
ในตอนนี้คุณหมอประเสริฐมีสองเรื่องที่น่าจะเป็นประโยชน์มาแบ่งปัน หนึ่ง คือการอ่านออกเสียงให้เด็กพิเศษ และ สอง การอ่านออกเสียงให้วัยทีนหรือวัยรุ่น ซึ่งประเด็นที่สองนี้พ่อแม่ผู้ปกครองหลายคนยังสับสนและเข้าใจผิดอยู่ไม่น้อย
“คำแนะนำคือเราอ่านออกเสียงให้ลูกฟังได้จนกระทั่งเขาอายุประมาณ 11-12 ปี และอายุ 11-12 ปีนี้เป็นที่ยืนยันว่าที่จริงแล้วเขายังอยากฟัง”
Cr. นายแพทย์ประเสริฐ ผลิตผลการพิมพ์
